Haikoe 4

Haikoe

Warme sonstraaltjies
skoenlappers dans in ons tuin
saam met ons katjie

Hoe dikwels?

Hoe dikwels was ek
op hierdie plek
naby die treinspoor
waar ek jou verloor?

Hoe dikwels was ek op die stasie
waar jy met jou bagasie
met ‘n trein
uit my lewe verdwyn?

Hoe dikwels lewe ek dae en nagte
met slegs jou in my gedagte
sonder dat ek weet of jy
ooit terugkom by my?

Hy is die wind
wat met my haar speel
hy is die sonstrale
wat my liggaam streel

Hy is die reënboog
hy is die silwer maan
en elke heldere ster
wat hoog bo my staan

Hy is die wolke
wat in die lug drywe
hy is in elke reël
van my skrywe

Hy is die lied
wat ’n nagtegaal sing
hy is in my gedagte
en elke mooie herinnering

Hy is soos ’n pêrel
in ‘n groot oester
hy is die persoon
wat ek vir ewig koester

My liewe vader
wat ek nou soveel mis
hy is my hele lewe naby
want hy is orals waar ek is

Ek het ‘n boek
met baie bladsye
hierop staan hulle
al my mooie tye

Wat ek belewe het
met my vader
wat ek geskryf het
maar as ek blader

Deur my boek
terwyl ek saggies lees
van alles wat was
verby en gewees

Dan belewe ek
die mooie tye weer
al was dit
die allereerste keer

Maar vir nou is die stilte
‘n leeg vel
my mooie woorde
kom later wel

Omdat hulle nou
nie uit kan lê
wat my trane
jou nou sê

Vandag 4 Junie
die dag kom nader
dan bederf elkeen
sy of haar vader

Winkel in en uit
met slegs die hoop
om die mooiste geskenk
vir sy of haar vader te koop

Maar 17 Junie Vaderdag
wat is dit nou?
op die oomblik
so sonder jou

Ek mis nog elk oomblik
my kleine tikmasjien
sy vrolik getik

Want ek kon dit nie glo nie
met my oë toe
klink dit soos ‘n simfonie

As dit met plesier
sy letters agterlaat
op my vel papier

Want met die koms van die rekenaar
swyg my kleine tikmasjien
my kleine simfonie vir haar

Witte wolke, die lug blou
met veel sonskyn
en saamwees met jou
maak my dag so fyn